Ο καθρέφτης της Ωραίας Ελένης
Άραγε, πόσα είδωλα βάφτισες «Ελένη»
από πείσμα, από φόβο, από έρωτα ανέλπιδο; … Περισσότερα…Ο καθρέφτης της Ωραίας Ελένης
Άραγε, πόσα είδωλα βάφτισες «Ελένη»
από πείσμα, από φόβο, από έρωτα ανέλπιδο; … Περισσότερα…Ο καθρέφτης της Ωραίας Ελένης
Σάμπως και οι καταραμένοι δεν έχουν ψυχή; Όταν τα σωθικά τους τρώει ο πόθος, ανίερος, ανεπιθύμητος, απέθαντος όταν η σάρκα φλέγεται και άηχα τα χείλη σφαδάζουνστο σεντόνι της ανυπότακτης ντροπής σάμπως και
Κατάρα και ανάθεμα η συνωμοσίατων Μουσών με τη Μοίρα.Όταν θέλουν να περιπαίξουν τους ποιητές,στέλνουν ολοζώντανο στο διάβα τους κάποιο από τα,πλασμένα μ’ εφιάλτες και μελάνι,είδωλά τους.Όμως,πάντα κάτι θα λείπειαπό αυτές
Να, βλέπεις;Το μυαλό μου είναι αλλού τώρα.Αλήθεια.Δεν ακούω τη μουσική πιαμα, τι περίεργη κατάρα και τούτη,ακόμα τη νιώθω.Αλήθεια.Και, όταν βρέχει,περπατώ ανάμεσα σε σταγόνεςξυράφιαστο πρόσωπομα δε με πονάνε πιαμόνο κάτι σημάδια
Σε ζήλευα,γιατί φτερά στις πλάτες μου δεν φύτρωσαν ποτέ.Αν δεν ήσουν η ελευθερία μου,αν τα δικά σου δεν άντεχαν το σώμα μου,θα ήσουν φθόνος, μίσοςκαι μια μοναξιά απέραντησαν τους αδιάβατους
Για να μη σε λησμονήσωχάραξα τη μορφή σουβαθιά στις κόρες ως την ίριδα μα δεν υπολόγισαπως πρόσωπο χωρίς φωνήδεν είναι παρά μια μάσκαάψυχηανέκφραστηαπάνθρωπη Τώρα οι εφιάλτες μουπνιγμένοι στη σιωπήφορούν τα